— Over angst

Er wordt beweerd dat de rivier beeft voor hij de zee binnengaat.
Hij kijkt terug op het pad dat hij aflegde:
neerstromend van bergen, kronkelend doorheen bossen en dorpen.

En nu ziet hij voor zich een oceaan die zo enorm is dat erin stromen neerkomt op verdwijnen.
Maar er is geen andere weg.

Een rivier kan niet achterwaarts stromen.
Niemand kan achterwaarts gaan in de tijd.
Het bestaan laat dat niet toe.
De rivier dient dus het risico te nemen om de oceaan binnen te gaan.
Alleen dan kan de angst verdwijnen want de rivier zal niet verdwijnen.

De rivier zal de oceaan worden.

Khalil Gibran

Angst (Khalil Gibran)

Deze tijd brengt angst in ons naar boven. Soms lijken de meningen erg verschillend, maar wat ons onderliggend verbindt is vaak de angst. Het ene ‘kamp’ ervaart angst voor ziekte, tekort en de dood. Het andere ‘kamp’ ervaart angst voor vrijheidsbeperking, regels en rechten. De gemene deler: angst. Bij de ene wordt dit geuit in controle gedrag, bij de andere in gevecht. De gemene deler: coping.

Zo verschillend zijn we niet. En we zijn allemaal onderweg op een rollercoaster die we niet onder controle hebben. Naar de zee, zoals Gibran het beschrijft. Naar nieuwe mogelijkheden, voor ons allemaal.

Wat hebben we nodig om los te laten, zodat we kunnen samenvloeien? Wat heb jij nodig op deze tocht? Wat is jouw remedie tegen de angst? Welk risico heb jij te nemen?

Angst is enkel angst. Meer niet.

Geef je over aan de stroom van de rivier…

Tags: