
27 feb De culturele moederwonde
Ik geloof dat het meeste lijden dat we dragen in ons leven voortkomt uit onze “core wounds“, de moederwonde en de vaderwonde.
Misschien denk je nu iets in de zin van ‘typisch psychologen, die altijd de kindertijd willen analyseren’. Maar het gaat niet over analyseren. Het verhaal interesseert me veel minder dan je zou vermoeden. Het gaat om de ervaring die je toen hebt gehad.
Voor onze rechter hersenhelft bestaat tijd niet. Vroeger = nu. Niets is verleden en vergeten. We herbeleven onze vroegkinderlijke gevoelens in veel huidige situaties, telkens weer. Het maakt me niet uit of je je kan herinneren wat er is gebeurd. Het gaat erom dat je durft voelen hoe het voelde.
Het gaat niet enkel om de relatie met je moeder (hoewel die toch ongelofelijk fundamenteel is). De moederwonde kent verschillende laagjes. De moederwonde raakt ons allen ook op maatschappelijk vlak. In onze cultuur worden we niet gevoed door het vrouwelijke principe. We hebben geen oprechte verbinding meer met de natuur en haar vrouwelijk ritme.
Onze samenleving is zo gericht op de seizoenen met mannelijke energie, op de lente en de zomer, dat we onszelf loskoppelen van het leven zoals het is. We zijn gericht op vernieuwen, innoveren, groeien, presteren, vooruitgaan, ons goed voelen, happy zijn, avontuur, dingen neerzetten en manifesteren. Allemaal kwaliteiten van de seizoenen met veel licht.
We worden veel minder geleerd om met vrouwelijke principes om te gaan, zoals los te laten, te composteren, te sterven, te rusten, te bezinnen en te transformeren. Dit zijn de kwaliteiten van de seizoenen met weinig licht. Zo’n essentiële levenslessen zitten hierin vervat. Oh, wat zou het mooi kunnen zijn om alles los te laten zonder weerstand, zoals een boom zijn bladeren loslaat vol vertrouwen dat er nieuw leven komt in de lente. Voor ons als mensen gaat dit met zoveel gevecht gepaard.
Ook dit is een gezicht van de moederwonde. Veel mensen lijden hieronder, vaak onbewust.
Kiezen om terug in verbinding te gaan met de natuur en de natuur in jezelf, is een stap tot heling van de moederwonde.
Daarom is INNER SEASONS, mijn nieuwe jaartraject, voor mij zo belangrijk. Het gaat over terug de brug te kunnen maken met de vrouwelijke energie, met cyclussen in plaats van streven naar prestatie en groei.